Het ‘Adviesplein gemeente en gezin’ is ontstaan vanuit de Gereformeerde Gemeenten om een overzicht van toerusting, advies en hulp te bieden aan onder andere ambtsdragers, opvoeders en gemeenteleden.
Vandaag is het feest. Onze pleegzoon is jarig. Wat heeft hij naar deze dag uitgezien. Gisteren maakten we samen een mooie taart. Vanmorgen vroeg stond hij al naast ons bed: “mam, ik ben jarig vandaag!” Hij geniet van alle dingen op deze dag: slingers, cadeautjes, taart en visite. Wat zijn we dankbaar dat we deze dag met hem mogen beleven. Onze gedachten gaan deze dag ook uit naar zijn biologische ouders.
Voor veel ouders misschien een heel vanzelfsprekend moment. Voor ons weer een bijzondere gebeurtenis.
We zitten er al weken tegen aan te hikken. De rechtszaak. De datum waarop de zitting zal plaatsvinden staat in ons geheugen gegrift. We leven echt naar die dag toe. En hoe dichterbij deze dag komt, hoe spannender het wordt.
Vanmorgen staat er weer een bezoekregeling op de agenda. Met zekere regelmaat gaan we met onze pleegkinderen naar het kantoor van jeugdzorg. Daar ontmoeten de biologische ouders een uurtje hun kinderen. Ook wij als pleegouders zijn daar bij aanwezig. We gaan toch altijd met een stukje spanning naar zo’n bezoek toe: hoe zal het bezoek verlopen, hoe zullen de ouders reageren en welke reactie geven de kinderen?
Het is tijd om naar bed te gaan. We lopen de trap op. Op de overloop hurk ik neer om Rosalie te helpen met uitkleden. Ineens rent ze op me af, omhelst me, nestelt zich op mijn schoot en zegt: ‘ik wilde dat ik in mama’s buik zat, dan was ik altijd heel dicht bij mama en papa.’
Hartverscheurend! Als ik achterom kijk, zit ze daar. In elkaar gedoken, afhangende schouders, een somber gezicht en de tranen rollen over haar wangen…
Er zijn van die dingen waar ik me soms over kan blijven verbazen. Eén van die dingen is de bloedband tussen onze kinderen en hun familieleden.
Ik ben in verwarring. Er gaan allerlei gedachten door mijn hoofd, maar ook mijn hart spreekt. Ik word heen en weer geslingerd van het één naar het ander.
“Kan Joost volgende week woensdag op een feestje komen?” De moeder van een klasgenoot van Joost stuurt me dit berichtje. Op die dag staat er echter een bezoekregeling met de biologische ouders gepland. Ik weet dat Joost een feestje leuk vindt, maar de afspraak met ouders staat ook. Dus ik heb nu een dilemma. Hoe ga ik dit oplossen?
Gemeente
Jeugd en opvoedingThema: mensen met een beperking
“Zie je wel: hij kijkt me echt aan!” Of: “Weet je wel zéker dat hij blind is?” Hoe vaak we dat niet gehoord hebben…
